Erman Kılıç ligin belki de en iyi duran top kullanan oyuncularında biri. İlk üçte desem abartı olmaz. İkinci golde attığı korner olağanüstüydü. Önceki ve sonraki serbest vuruşları da. 2008’den bu yana milli takımı bekliyor. Şimdi eski hocası Abdullah Avcı yönetiminde kadroda olacaktır.

Sürekli oyunu içinde, sürekli uyanık ve soğukkanlı. Çevre kontrolü, reaksiyon zamanı, tercihleri her şeyiyle daha yukarıları hak ediyor. Ama biliyoruz ilgi çekmesi için adının Ermaninho olması lazım.
Rıza Çalımbay ülkenin kontratak yapabilen tek takımının yaratıcısı. Kariyerinin başındaki oyun tarzına dönerek çok akıllı davrandı. Adam adama savunma ve edilgen oyundan kurtuldu. Ve şu anda Anadolu’nun yıldızı onlar. Sol kanatta Grosicki ve Ziya’yla kurduğu yapıyla Fenerbahçe baş edemedi. Maçı çok erken koparabilir ve farklı kazanabililerdi. İyi bir yönetim gösteremeyen Bülent Yıldırım da işlerini zorlaştırdı. Tabii Pedriel’i de hakemin yanına koymak lazım.

Ve tam anlamıyla oyuna hakim olup biraz da şımarmaya başlayınca büyük takımla oynamanın ne menem bir şey olduğu da ortaya çıktı.Alex’in liderliği artık onu tam bir abi yaptı. İskender desek olur yani... Ve onun sayesinde Fenerbahçe hiç niyeti yokken geri döndü.

İlk yarısında Sow’la ilgili şunu düşünmüştüm o kadar kötü ki. İşte bu tek umut. Çünkü bildiğim Sow’un bu kadar kötü olmasına ihtimal yok. Garip bir şekilde sürekli pas düşünerek oynuyor. Egosunu aldırmış gibi. Ama ikinci yarıda galibiyet golünü de böyle attılar.

Dün Alex, biraz Cristian, biraz Emre ve Sow’la maçı çeviren ev sahibini kutlamak lazım. Sivas’ın kendi kendine yarattığı bunalıma iyi reaksiyon verdiler. Takım çok kopuk ve bireysel olarak da çok formsuzken hem de. İşte bu Kocaman’ı hem eleştirip hem de övmemizin sebebi. Onun altından kalktığı görevi yapabilecek çok adam yok etrafta...

Fanatik