Biz ancak böyle oynayabiliriz. Öndeki 6’lıyla sürekli baskı yaparak... Topu
kullanırken değil, top rakipteyken yaptığımız baskıda kapılanlarla kaleye gitmek
bizim temel planımız olmalı. Dün bunu yapabildik. Nihayet... Merkezde kalabalık,
baskılı ve hızla rakip kaleye giden direkt oyun. Bu oyunu dizilişle anlatmak
mümkün değil. Bu oyunun adı kaos futbolu. Ve bu bizim hala tek çaremiz. Bunu
Selçuk, Nuri ve Alper’le yapabildik. Onlar Umut’tan yeterli desteği aldı. Zaten
o olmazsa olmaz bu oyunda. Gökhan ve Hasan Ali de vücut olarak ordaydı. Fakat
form olarak o seviyede değil. Gökhan bunun çok daha üzerinde bir oyun oynamalı.
Çünkü bunu yaptığını gördük. Ancak Hasan Ali’yi hala bekliyoruz. Dün yine çok
acele kullandı topları. Olması gereken yerdeydi fakat aldıklarını akına
yönlendiremedi. Defansın orta sahaya yakın durması ise rakibin kontra şanslarını
ilk yarıda sıfırladı. İyi ve sert durduk. Ancak gereksiz bir faulle gelen duran
topta golü yeme noktasına da geldik yine. 22. dakikada Onur dev
gibiydi.

Bu oyundan bulduğumuzdan daha fazla pozisyon çıkarmayışımız ise
rakibin sertliği ve hakemin karttan uzak yönetim anlayışıydı diyebiliriz. Bu
çerçevede, belki de 2008’den bu yana oynadığımız en iyi oyundu gole kadarki.
Burak’ın uzun yıllardır yakaladığmız en iyi santrfor olduğunu biliyoruz.
Bilmemiz gereken bir şey daha var. Onun kadar oyunun içinde kalan, hiç dalmayan
az oyuncu var. Gole kadar her şey iyi. Sonrası ise bu kumpanyaya geri dönüş...
Oyunu kontrol etmeye çalışıp saçmalamak... Ve olağan bir hatayla gelen
beraberlik. Hamit oyunu tutmaya yardım etmek için oyuna alındı herhalde. Peki
niye oyunu tutmaya çalışıyoruz? 5 tane daha Hamit olsa yine tutamayacağımızı
bilmyor muyuz? Alper ve Umut’un oyundan alınışları saçma bir temel plandan sapma
hareketi. Önde dağıtan iki temel adamdan neden vazgeçiyoruz? Ve yenikken Umut’un
hava gücüne ihtiyaç yok mu? Maalesef Avcı yapamadı... Gerçek şu: Çok erken veda
ettik... Bir 90 dakikada en iyi ve en kötü taraflarımızı sergileyerek... Avcı
geç buldu... Çabuk vazgeçti... Hicran oldu hayat bize. Nihavend makamı...

fanatik