Beşiktaş’a karşı bu sene oyunu alan takımlar Siyah-Beyazlılar’ı yüzde 55 topla oynama yüzdesinin alında tutanlar oldu. Yani özellikle 0-0 oyununda topa sahip olarak Beşiktaş’ı yendiler. Beşiktaş, Avrupa’da ve ligin zirvesindeki takımlara karşı böyle sendeledi. Kiev deplasmanı dışında yıkılmadı ama rahat da edemedi. Galatasaray ise özellikle evinde kazandığı, başarılı olduğu maçlarda hep topa sahip oldu. Yüzde 60’ların üzerinde. Tudor bu denkleme kulak asmadı. Bildiği, yakın geçmişte başarılı olduğu Karabük sistemiyle
sahaya çıktı. 3’lü savunma, Yasin sağ, Carole sol koridorda... Bruma ve Sneijder’i 3-4-2-1’in 2’sinde kanatta değil içte oynatarak. Yani savunmada 5’li durup hızla göbekten kontra aradı. Doğrusu aramak istedi.
Pozisyona sokmadılar
Beşiktaş ise Beer Sheva deplasmanındaki kadar bile tedbir almadı. Standart iç saha kadrosuyla oynadı. Peki Tudor’ın ligin ve iki takımın denkleminin dışına çıkarak oluşturduğu plan ne yarattı? Sneijder ve Selçuk’u hiç kullanamadı. Hatta topla başarılı ilişki anlamında dip yaptılar. Maçın sonunda 2 pozisyon bulan Podolski ve Bruma 70 dakika yoklardı. Yasin ise Bülent Yıldırım’ın devam dediği penaltı pozisyonu dışında yoktu (hatalı bir karar olduğunu düşünüyorum) Fakat Beşiktaş’ı da pozisyona sokmadılar. Bu yeter mi?
Yetmedi.
Elini kolunu sallayarak
Tudor planını böyle yapmış olabilir. Ancak Atınç ve Talisca tercihlerini gördükten sonra mümkün olduğunca topa sahip olup rakip alana oyunu taşımaya geçmek çok daha doğru bir tercih olurdu. Talisca’nın önden, Atınç’ın arkadan yarattığı tedirginliği Atiba ve Oğuzhan’a hiç yaşatmadan maçı bitirdiler. Şenol Hoca’nın Tolgay ve Gökhan İnler’i alarak orta sahayı tutma planı belli oranda işe yaradı. Ve Galatasaray, seyircisini hiç inandıramadı. Beşiktaş’ta hiç bir oyuncu vasatı geçmeden elini kolunu sallayarak maçı aldı.Fanatik |
