Galatasaray’ın geçen sene de iyi bir hücum gücü vardı. Belki şu andakinden daha iyi. Ancak dün izlediğimiz hücum baskısı yoktu. Gomis çarpıcı yırtıcılığın yanı sıra, başlattığı baskıyla, rakip savunmanın oyun kurmasını engelliyor. Buna destek veren alan paylaşımını çok iyi yapıp rakibi baskı altına alan bir orta saha da var artık. Ndiaye enerjisini hem savunma hem dikine top taşımalarla kullanıyor. Kalabalıkta sırtı dönükken sakin top kullanma konusunda gelişirse özel oyuncu olacak. Onu Belhanda’nın duracağı yeri bilmesi oyun görüşünün yüksekliği tamamlıyor. Ancak asıl önemlisi Fernando. Dün Galatasaray’ın oyun geçişlerindeki çabukluğu birinci sınıftı. Oyunu algılayışı, basitleştirişi herkesten farklı. Kayseri’nin önde baskı kurma girişimlerinde hep düğümü çözen oydu. Hem enerjikti hem sağlam.

İşte Tolga ve Linnes 

Hücumdaki savunma ve dengeli/enerjik orta sahayı kurunca en vasat oyuncunun dahi sahip olduğu kaliteyi sergilemesi kolay oluyor. İşte size Tolga. İşte size Linnes... Bu parlak oyunda Kayseri’nin sadece kenar oyuncuları oyuna sokan 5’li savunmasının orta sahada yarattığı sayısal azlığın ne kadar etkili olduğunu şimdiden bilmek kolay değil. Ancak Fegouli’nin gelişiyle orta saha hücum potasında ortaya çıkacak kalite artışının Galatasaraylılar için umudu bir üst seviyeye çıkaracağı da kesin.

Savunma problemi var 

Dün Galatasaray’ı farklı kılan hücuym oyuncularının nihayet savunma konusunda verdiği destek ve bununla rahatlayan yeni orta sahanın doğru planla oyunu ele alışıydı. Dün geçen seneden kalan tek sorun duran toptan yenen goldü. Levent geçen sene de benzer bir gol atmıştı. Gerçek olan şu: Bir savunma problemi var. Bu kesin. Ancak ceza sahası kalecinin evidir. Altı pas ise yatağı. Geçen seneden bu yana söylediğimi tekrarlamalıyım. Muslera 10 adıma düşen her topa çıkmalı.